Bio je sin Stefana i unuk Đurađa Brankovića
Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas slave Svetog Jovana Despotu srpskog.
Sveti Jovan Despot se rodio se dok mu roditelji još živeli u Albaniji, a odrastao je u Beogradu. Bio je sin Stefana i unuk Đurađa Brankovića. Takođe, bio je poslednji srpski despot u Sremu od 1493.godine. Upokojio se 1502. godine.
Posle smrti Jovanovog oca Svetog Stefana 1486. njegova majka, Sveta Angelina je sa Jovanom i Maksimom, prešla iz Furlanije preko Beča u Budim, uzevši pritom sa sobom i mošti Svetog Stefana Slepog.
U Budimu ih je lepo primio mađarski kralj Matija i podario im gradove Kupinovo i Slankamen u Sremu. Tom prilikom, kralj je podario i titulu despota starijem Đorđu, koji se potom zamonašio pod imenom Maksim, tako da titulu i mesto despota srpskog u Sremu tada je preuzeo Sveti Jovan.
Njihova prestonica bio je najpre grad Kupinik na reci Savi u Sremu, gde su u crkvi Svetog apostola Luke bile smeštene mošti njihovog oca Svetog Stefana. Zbog čestih napada Turaka preko Save, despot Jovan premesti zatim svoju prestonicu u grad Berkasovo, blizu manastira Privine Glave.
Kao despot srpski u Sremu, pravedni Jovan je vodio, s jedne strane, vitešku borbu protiv Turaka, koji su s juga napadali, a s druge strane borio se protiv pokušaja rimokatolika da njegov pravoslavni narod pounijate. Nalazeći se pod vlašću mađarskog kralja, Jovan je njemu pomagao svojom vojskom u borbama protiv Turaka, i u tome pokazivao daleko veće uspehe nego Mađari i Mletci, koji su tih godina ratovali sa Turcima.
Tropar (glas 4):
– Divan si Bože i tvoriš preslavna čudesa, i proslavljaš po smrti one koji Te proslavljaju, jer si pokazao netruležna tela njihova, i čudodejstvom njihovim ljude obogaćuješ. U slavu Svetog Imena Svoga, darovao si nam telo ugodnika Svoga, Svetog Jovana, koji se moli za duše naše.
(Alo)
